Birer bira daha içip gitmek için ayağa kalktım. Lavaboya diye izin alıp hesabi odedim. Geri döndüğümde gönül yoktu. Arkadaslarinin yanina gitti herhalde diye dusunup omere selam verdim. Biraz kisa sohbet edip ciktim mekandan.. Ciktim ama kapida gönül bekliyordu. "Hayirdir birini mi kaybettin" dedim. Yurumeye basladik gece olmaya baslamisti. Ertesi gun sabahtan dersi varmis ve eve gitmesi gerektigini soyledi.
-evin yakin mi
+sayilir
-yurumek ister misin?
+olabilir
-kesin bi cevap ver
+evet
Güldü. Yürümeye basladik. Annesi ve babasini trafik kazasinda kaybettiğini sadece abisi olduğunu ama onun yaninda yengesiyle pek iyi anlasamadigini soyledi. Acidim lan.
Yurda falan niye gitmedin diye sordum. Abisi gondermemis. 15 dklik bir yuruyusten sonra burasi dedi. Aslinda fazla uzak sayilmaz benim eve ama yine de bitaz mesafe var tabi.. Iyi geceler deyip arkami dondum. Tam o da arkasini donup yurumeye baslamisti ki tekrar seslendim.
-Gönül bisey unuttum dedim. Merakli gozlerle bana bakarken devam ettim "numaranı isteyecektim" dedim. Güldü telefonunu cikarip al dedi. "Telefonu degil be numarasi lazim" deyince sokak onun kahkahalariyla cinladi. Numarami yazip cagri attim. Tekrar iyi geceler