-(PART 7)-
O hazırlık senesinde 5-10 yaş büyüdüm beyler. Yurt yaşamı mı ailemden uzak olmam mı dersiniz acayip olgunlaştım. Ufkum açıldı. Yıl boyunca yine en çok konuştuğum en yakınım Damla'ydı. Ve onun da bendim tabii ki. O yazdan sonra düzelmesini umut etmiştim ama düzelmemişti. Hala kendisine ne kadar kötü davrandığının farkında olmadan sırf eğlencesine yapıyordu çoğu şeyi. Sanki onu bu dünyaya bağlayan şey ben mişim gibi hissediyordum. Ben olmasam kendinden vazgeçicekmiş gibi. Ama bir yandan ben de onu bu dünyada tutmak görevimmiş gibi hissediyordum. Sonuçta o benim her şeyimdi. Eskiden bir kardeş gibi severdim. Ama artık annem babam ayrıydı. Artık annemden babamdan bile çok seviyordum Damla'yı. Çünkü annem babam beni bırakıp gitmiş gibi geliyordu ama Damla hep yanımdaydı. Neyse beyler Damla'nın kendini adete yavaş yavaş zehirlemesini dinledim her gün. Pek çok çocukla yattı. Çok ağladı bana telefonda. Çok üzüldüm onun adına. Ama bi laf vardır ya beyler kardeş ayağı züt ayağı diye. işte hiç öyle olmadı beyler. Aklımın ucundan bile geçmedi öyle şeyler. Geçseydi kendime sinirlenirdim ama bir kez olsun aklımdan geçmedi beyler anam avradım olsun. Ona hiç o gözle bakmadım.

O sene işte 5-10 yaş büyüdüm dediğim sene pek çok şey yaşadım. Tarlabaşı'nı tanıdım. Yurtta nasıl cigara içilir onu öğrendim(ayda yılda bir öyle çok değil neticesinde küçüğüm beyler o zamanlar). istanbul'da yaşamayı öğrendim vesaire. Bir kız arkadaşım oldu yine o sene. Pek sessiz sakin bir kızdı. ortaokuldaki son sevgilim maks. yanaktan öpmeliydi ya, hah işte bu yiyişmeli elleşmeli sevgiliydi. Sonuçta liseliydik artık. Kızı bir kere aldatmıştım. Başka okuldan bir kızla yiyişip elleşmek için. Başka bir şey yok :D . bikaç gün trip atmıştı sadece. Affetmişti bişey dememişti bile. Sonra kızdan sıkılıp ben ayrıldım yine aynı yıl içerisinde. Şişko olduğum için (95 kiloydum 14-15 yaş oluyo sanırım o zamanlar) sene başında üst sınıflardan Ozan abi(isim temsili) nin de tavsiyesiyle spor salonuna yazıldım. (Adam bu hikayede önemsiz beyler isim vermemin sebebi hayatımın geri kalanında onun da çok önemli rolü var eğer talep olur da daha fazla yazacak olursam bilin diye) 95 kilo gittiğim okuldan 75 kilo göndüm. Fit olmuştum kaslı maslı bişeydim artık. baklavalar bile görünüyodu ufaktan. Kendime güvenim de baya bi boostlanmıştı.

Sınavlarım falan tak gibi geçiyordu ama hazırlık senesinde sınıfta kalma diye bişey olmadığından gibimde değildi. Ve Damla kendini dağıttığından dolayı 9. sınıfı geçememişti. Annesi çok kızmıştı ama gibinde değildi çoğu geceler eve bile gitmiyordu. Onunla akşamları hep buluştuğumuz bi sahil vardı bazı geceler orda sabahlıyormuş yalnız başına falan. Bize ait gibiydi yani orası.

Eşyalarımı toplayıp yaz tatili için memleketime dnmüştüm. Orta okuldaki arkadaşlarımla görüşmüyordum bile artık. Lisede çok farklı bir yerde çok farklı arkadaşlarım vardı. Evimin olduğu şehirde bir tek Damla vardı ve o bana yeterdi.