Beyler hikayeme başlamadan önce kendimi tanıtayım. 23 yaşındayım işletme okuyorum. Sözlüğü yıllardır yalnızca hikayeleri okumak için takip ediyorum, bu hesabı da geçen sene bi hevesle açmıştım ama entry bile girmiyordum. hep ben de yazsam mı diye aklımdan geçiriyordum bi türlü cesaret edememiştim. Son zamanlarda (bkz: thefuckingdead34) ün hikayeleri o kadar hoşuma gitti ki ben de en azından bi kesit paylaşayım dedim lafı çok uzatmıyorum panpalar okudukça devdıbını istiyorsanız rez alın tüm partlar yazılı bi şekilde mevcut düzenlemesi falan var sadece.

Hikaye şuan da yaşamımı sürdürmekte olduğum şehre taşınmamızla başlıyor. 10 yaşındayım o zamanlar. Veletlik yıllarını hızlı geçip ortaokul-lise yıllarıma geçmeye çalışıcam hızlıca. Ama vermem gereken bazı kritik noktalar var yine de.

-(PART 1)-
Şehre yeni taşınmıştık. O zamanlar pek sosyal olmayan kolay arkadaş edinemeyen bir çocuktum. ilkokuldaydım daha pipim bile oynamıyo o zamanlar. Hayatı çok güzel herkesi çok mutlu sanıyorum. Bebeklerin nasıl doğduğuyla ilgili en olası teori leylekler o zamanlar benim için. Neyse lafı uzatmıyım. Yeni taşındık ve eve girdiğim an geri dönmek istedim. Evin yarısı dökülüyodu. içinin henüz eşyasız olması mı badana yapılmamış olması mı bilmiyorum ama berbat bir haldeydi. Artık geri dönmiyceğimizi anladığımda oturup ağlamıştım. Neyse yavaş yavaş alışacaktım artık. ilk hafta eve yerleşme falan derken okul kaydım yapılmamıştı ve bir haftayı evde geçirmiştim. Ve hiç arkadaşım da olmadığından o hafta bana ölüm gibi gelmişti. Akşamları apartmandaki çocuklar okuldan geldiklerinde oyunlar oynuyorlardı ve ben seslerini hep duyuyordum. Ama dediğim gibi tam bir asosyal bintim hiçbir şekilde onlara katılamazdım yanlarına gidip tanışamazdım. O haftanın cumartesi günü karşı komşularımız bize geldiler. Hoşgeldin ziyareti falan filan. Biz de o koca hafta içerisinde yerleşmemizin %90 ını tamamlamıştık zaten. benden bir yaş büyük bir kız(bunu sonradan öğrenecektim tabi) ve bi teyze gelmişti. Belli ki annesiydi. Babası da iştedir heralde diye geçirmiştim kafamdan. Sadece kapıdan girerlerken görmüştüm onları. Çünkü konuşmaktan utanıp hemen odama kapatmıştım kendimi. gördüğüm kadarıyla kızın teni benden bile beyazdı. Ki ben görebileceğiniz en beyaz insanlardan biriyimdir. Saçları siyahti ve göz rengini o mesafeden görememiştim. Bahsi geçmişken kendimi de anlatayım. Dediğim gibi beyaz tenli siyah dalgalı saçlı(ortaokula kadar saçımı hiç 1 cm den daha fazla uzatmadığım için o zamanlar düz saçlıyım sanıyorum.) ve görenlerin hep çok beğendiği yeşil gözlü bi panpanızım. kilo olarak da o zamanlar iriyim. Yani şişko değil de yaşıtlarımdan daha kilolu işte öyle bişey. Kendimi odama kapatmışım oturup sıkılırken kapım açıld. içeriye o kız geldi. Ve ilk konuşmamız bu şekilde başladı
(b) ben, (k) kız.

(k)niye içeri gelmiyosun
(b)odamdan çık (o kızın hayatımı ne kadar değiştireceğini bilsem böyle der miydim amk)
(k)sen de gelirsen çıkarım
(b)gelmiycem
(k)adın ne
(b)önce sen söyle
(k)benim adım damla(temsili isim)
(b)(cevap vermedim beyler burda)
(k) senin adın ne söylesene
(b)pipim bile rastali.( çok uzun beyler bundan sonra rasta diycem.)
(k)(gülümsedi) memnun oldum. (yanıma geldi), hangi okula gidiyosun?
(b) bilmiyorum daha başlamadım
(k) belki aynı okula gidiyoruzdur
(b) (yine sustum tam bir salağım amk)
(k) bikaç gündür burdasınız neden hiç aşağıya inmedin oyun oynamaya?
(b)canım istemedi
(k)(bu sefer o sustu)
(b) baban nerde işte mi hala?
(k) (suratı asıldı, gözünden bi yaş süzüldü, kahverengi gözlü olduğunu farketmiştim. sonra da salona koştu)

takip etmedim. Zaten annesi de gitmeye hazırlanıyormuş. Evlerine döndüler.

---
edit: Beyler Trende girmişiz bu kadar tutacağını tahmin etmiyordum hepinize çok teşekkürler gururlandım çok sağolun