PART 11:

Ulan hadi bu konuyu geçtim bide gamze bu uydurduğum kanser olayını mudur yardımcısına anlatmış. Hoca dönüp oğlum senin bir hastalığın var mı ciddi bir şey ? dedi. Yok hocam dedin kısık bir sesle, hatamın farkındayım çünkü. Eminsin değil mi yok bir şeyin ? dedi. Yok hocam bir şeyim yok, dedim. Ulan ne demeye gamzeye kanserim diyorsun pgibopat mısın lan sen dedi (elini masaya vurarak).

Hoca orda tutanak falan tuttu bizi sınıflara yolladı. Gamze de kanser işinin yalan olduğunu öğrendi herşey bomtak oldu. Hayatımdaki bütün kötü şanslar bi kerede başıma geldi dıbına koyim ne cenabet adammışım. O olaydan sonra 1 gün uzaklaştırmayla yırttım, babası da nisanuru okuldan almadı olay kapandı. Gamze ise benden iyice koptu ve her şey bitti.

Ama hikaye burda bitmedi çünkü 1.5 sene sonra tekrar birlikte olacaktık tek bir mesajla.

9.sınıf bitti. Gamzeyle bütün bağımı kopardım. O yas Gaziantep e dayimlarin yanına çalışmaya gittim. Okullar açıldı, okula geri döndüğümde gamzenin babası okulunu değiştirmişti. Okulda yalnız başıma ve taktan anılarla kalmıştım. Her koridordan geçişte orda durup konuşmalarımız aklıma geliyor. Sırama oturunca sarıldığım öptüğüm herşey aklıma geliyordu. Ulan giberim diye düşündüğüm kız herşeyim olmuştu da haberim yoktu. Ben o okulda kalamadım beyler anılarımız yıprattı beni. ilk dönem bitmeden okul değiştirdim. Ortaokuldan bi kiz arkadaşım vardı onun gittiği okula verdim dilekçeyi kabul edildi. Okula gittim şans bu ki o arkadaşın sınıfına düştüm. Tanışmalar falan oldu teneffüste yanıma bir kiz geldi.

Kız: (k) ben:(b)

k: beni tanıdın mı
b: hayır tanıyamadım
k: ben aysel
b: hangi aysel
k: gamzenin kuzeni
b: tamam anladım

Ulan bir yerden kaçıyorum başka bir yerde yine karşıma çıkıyor bunlar.

Devam edecek...