bazen kelimelere gerek yoktu doğru..
ama bu öyle bir an değildi,
bu,
kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir andı..eğer ağzımdan çıkarabileceğim sözler olsa, çıkarmak
istedim..ihtiyacım vardı zira..ama değil anlatılacak bir hikaye, söylenecek bir cümle, tek bir kelime
bile bulamadım o gece..
yapamadım..
burada olmaz..
en azından bunu borçluyum ebruya..
ben de ona sarıldım..
dakikalar, saate dönüşedursun..biz öylece kaldık, kış soğuğunda birbirine sokulmuş iki güvercin
gibi..sözsüz, kıpırtısız..orada varlığımıza dair belki de tek kanıt, ahenkle çarpan kalplerimizin
sesiydi..
..o gece yurda gittiğimde gece iki mesaj aldım,
ceyda "iyi geceler tatlım ;)" diyordu,
ebru ise "seni seviyorum" yazmıştı,
kafamı duvarlara vurarak patlatmak istedim..tek yapabildiğim ise telefonu bir kenarıya attırıp
yorganın altına gömülmek oldu.. hiç uyanmasam bile olurdu.. öylece kalsam, bu yataktan hiç
çıkmasam.. çıkamasam..
http://fizy.com/#s/3e3b2a
..o gece bu işi nerede ve nasıl bitireceğimi düşündüm, sonunda nispeten mantıklı bir noktaya
varmıştım.