bu gece bu işi yapabilir miyim..onu bile bilmiyorum..
bu gecelik burada bitirelim, takip eden panpalara iyi geceler, yarın gece görüşmek üzere *
bir de son bir ayrıntıyı tekrar etmek istiyorum,
"nasıl bu kadar soğukkanlı yazabiliyorsun amk" gibisinden mesajlar aldım, sanırım şu terk etme
sahneleriyle ilgili..
buradaki düşüncelerimin hepsi değişken ruh hallerinin ürünüdür ve bir noktaya kadar devamlı
değişmeye devam edecekler. o yüzden erken yargılamamakta fayda var, nihayetinde, henüz
hikayenin yarısına bile gelmedik ;)
tekrar iyi geceler.
iyi geceler panpalar, gece yarım gibi geleceğim, görüşmek üzere *
tekrar iyi geceler panpalar, birazdan başlıyorum.
bu gece pek yazamayacağım, yarın gündüz telafi ederiz panpalar
ebru ile mekana gitmiş, her zamanki gibi havadan sudan konuşuyoruz.. sanki birazdan ayrılmak
isteyeceğini söyleyecek olan adam ben değilim aq..
ve olay şu ki, kızın da üzerinde ekstra bir sevimlilik var bu gece, sanki farkında olmadan yaptığı
son bir çırpınış gibi..
güzel gülüşü, gözleri, saçlarının, ahenkle omuzlarına ve oradan da koynuna doğru dökülen
kahverengi dalgaları..
oturuşu, kalkışı, konuşması..
her şeyi çok güzel bu akşam, her zamankinden de güzel.. hiç olmadığı kadar mutlu görünüyor
yanımda, omzuma yatıyor, yanağımdan öpüyor, tatlı tatlı..
telefonum titredi,
bozuntuya vermeden baktım, ceyda "iyi şanslar" diliyordu.
ebru sordu,
"kimmiş hayatım?"
"telsim * kampanyamıza katılmak ister misin diye soruyorlar"
gülüştük,