anlatayım. Çünkü anlatmazsam, içimdeki o fırtınaların dineceğini sanmıyorum. gibtiğimin lisesine başladığım ilk gün sınıfımızda öyle bir kız vardı ki. Biliyorum güzel değildi, hatta arkadaşlarıma 'ona aşığım.'deyince benimle alay etmişlerdi. Bende yakışıklı sayılmazdım. Ama kızları bilirsiniz, ister çirkin ister güzel olsun illa biri kaldırmıştır ya zütünü. Ben bunlarla uğraşacağımı bile bile sevdim, hemde öyle saf temiz duygularla. Tam bir yıl. Bir yıl boyunca o güzel gözlerini, saçlarını uzaktan seyrettim. Aynı sınıfta iki yabancıydık. O bana bakmıyordu ya da ben öyle biliyordum. Sonradan öğrendim benim ona baktığımın farkındaymış. Tabi buda egosunun biraz daha tavan yapmasına neden olmuş. Bir gün topladım kendimi bir uzun mesaj yazdım ona. Hayatımda kimseye bir iltifat bile etmemiş olan ben, oturdum bilgisayar başında ona uzun bir yazı yazıp gönderdim. Cevapta vermedi zaten. iki gün sonra doğum günüydü biliyordum..