-
1.
+229 -17Üst edit: hikaye sona ermiştir dinlediğiniz için teşekür ederim
kelebek etkisini hiç duymuşmuydunuz?
dışarıda yağmur. Saat 9 civarı. akrabamızın doğumuna gittiler bizimkiler. bu günde cumartesi. Sucukları tek tek dilimledim kaşarları da ince ince. Bide çay koydum televizyondan da iyi bi film açtım. Hiç unutmam açtığım film 'mr nobody'
Çayın dumanından gözlerim buharlaşıyor, bi yandan filmi izleyip bi yandan da yağmura bakıyordum.
markete gitmem gerekiyordu. Sanki bu gün daha enerjiktim iyi şeyler hisediyordum. Sanki ilk defa mutlu bir gün geçirecektim.ama geçiremezdim ne zaman güne mutlu başlasam gece ağlayarak uyuyorum.
Kesin bir şey olacak.
Dışarı çıktım dolaşmak için. Kapşonumu taktım parkın orda yürüyorum. Islanıyordum yavaş yavaş. Hatta sırılsıklam olmuştum bile.
Ağlayan bir kız gördüm parkta tek başına. Ağlıyordu ve ağlıyordu. Üzülmüştüm onu öyle görünce yanına oturma ihtiyacı hisetim. Çünkü bende ağlardım bazen. Dışalınırdım, istenmezdim ortamlarda geceleri ağlardım.
Ama ilk defa gündüz ağlayan birini gördüm.
Bana tip tip bakmaya başladı. Ama ağlamaya devam ediyodu. Yağmuurun altında hüngür hüngür ağlıyodu. Sırılsıklam olmuştu.
Koşarak tekrar yerimden doruldum ve ileriki market gibi yerden bi tane uyduruk bi şemsiye alıp geldim ve geri oturdum.
başlık yok! burası bom boş!