80 yaşında adam hızlı hızlı yürüyordu. Sanki arkasından biri kovalıyormuş gibi. Ormanın sık ağaçlarını görünce içim daralıyordu. Hele karanlığın arasında parlayan bir göz görünce hocanın zütüne doğru atılıyordum. Baya bi yürüdükten sonra hoca durdu. Bana döndü. Evlat dedi, bende bir şey diyecek diye buyrun hocam dedim. Yaklaştı ama dokunmadı bana. Boynumu göstererek onu çıkarsana bi dedi. Habersizce neyi hocam dedim? Boynuna astığın o şeye artık ihtiyacın yok dedi. Şüpheli bir biçimde geri adım attım. Olsun hocam dedim. Gerek olmasada takacağım. Hoca tiksinç gözlerle bana baktı üzerime yürüdü. Bastonunu kaldırarak çıkar dedim sana. Diye bağırdı. O an herşeyi anladım. Çünkü hocanın yanına siyah köpek de gelmişti. Kanlı patileri ve siyah dişlerini gösteriyordu. Babama doğru koşmaya başladım. Tek amacım babama ulaşmaktı. Ayağım takıldı ve düştüm. Aklıma gelen her duayı okudum. Gözlerimi kapatarak koşmaya devam ettim. Arabaya ulaştım. Arkamdan kimse gelmiyordu. Kapıyı açmak için seri bir şekilde atıldım fakat kapı kitliydi...
(Panpalar ben bi yemek yicem dıbına koyım acıktım. Siz eklemek istediğiniz şeyler varsa yazın dıbına koyım, şukularıda atın zütünüzü giberim. Ha bide bidaha diyom şukuları sakın unutmayın huurlar seviyom sizi :*)