Hoca cama tıklatıyordu. Babam korkmuş bir biçimdeyken hocayı görünce gibişten çıkmış gibi rahatladı. Arabadan indik. Hocaydı işte karşımızdaydı. Ben elini öptüm. Ağzımda garip bir tad aldım. Babam selam verdi. Hoca selamı almadan. Ne oldu? diye sordu. Babam anlattı. Ve sizin ne işiniz var burda? dedi.
Ben mutlu bir biçimde hocanın gelişine seviniyordum. Hoca babama dönerek dedi ki sen burda bekle, biz oğlanla yakındaki bir köyden yardım getirip gelelim dedi.
Ben babamda gelsin diyince. Hıca kızgın gözlerle bana baktı. Babamda arabayı birinin beklemesi gerek evlat beraber gidin dedi. ikna olmuşçasına onayladım. Ama aklıma yatmamıştı. Hocanın arkasından yavaş yavaş ilerlemeye başladım..
(Panpa yazacam sakin ol akşam var daha)