(bkz: Part 39)

Kendimce bir süre dolaştım, ofise dönüp elemanlar ile sohbet ettim, yeni olanlarla tanıştım. Akşam olmuştu ve çalışma saatinin sonuna gelmiştik, herkes yavaş yavaş çıkarken bense hala kendime ait olan odada, ayaklarımı masanın üstüne uzatıp ayak ayak üstüne atmış bir vaziyette düşünüyordum.

"yeni bir başlangıç yapmak adına adam vurmak, tehdit etmek, insanlar bu yaptığımı duysa benim ne kadar aşşağılık bir herif olduğumu düşünürler. Ama hayatta iki seçenek var, ya bir kazanan olup, kaybeden kesimi ezeceksin yada bir kaybeden olup ezilmeye mahkum olacaksın" dedim kendi kendime. Bu hayatta kazanabilecek ne vardı ki benim adıma? Bu soruyu defalarca sorsamda kendime cevabını bu kez bilmiyordum. Eve geçip derin bir uyku çektim o gece kendime.

Ertesi gün ise pazardı, iş yoktu bugün. Gerçi varkende doğru düzgün uğramıyordum ya oda ayrı bir mesele. Gamzeyi aramak geldi içimden ve aradım, telefon uzunca çaldıktan sonra açtı telefonu "efendim" dedi. Müsaitse görüşüp görüşemeyeceğimizi sordum, aydemirle birlikte rexxte birazdan sinemaya gireceklerini öğrendim ama çıkışta görüşebileceğimizi söyledi ve anlaştık.

iki saat kadar sonra binanın dışında, sigaramı yakmış onları bekliyordum kapı önünde. Çok geçmeden çıktılar.

(a)-nasıl gidiyor cancan
(ben)-standart be aydemir sende ne var ne yok.
(a)-film harikaydı yaaaa dimi kız gamzeeğ keşke sende gelseydin.
(ben)-boşver gelmediğim iyi, bide senle yan yana oturup film izleyemezdim.
(g)-sen ne yaptın.
(ben)-aynı bildiğin gibi, biryere oturalım mı, az muhabbet ederiz.
(g)-olabilir.