Süloyla beraber ekmek pıçaklarını aldık evden çıktık aşağı mahallenin yolunu tuttuk. Aynı yerde bu sefer 4 kişi duruyolardı. Ben selam vererek girdim muhabbete B: ben T: torbacı S: Sülo
B: Ulan bin sana buraya bidaha gelme demedik mi ha ?
T: Sanane ulan züt lalesi babanın tapulu yeri mi
S: Lan amcıklar küçük çocuktan ne istediniz lan huur çocukları ?
T: Sigara istedik ahahahahaha

O bin gülerken ben bıçağı çıkardım. Bunun gırtlağına yapıştım. Bak koçum biz yukarı mahallenin çocuklarıyız. Ayağını denk al yoksa denk alacak ayağın olmaz dedim. Sağ bacağına vurdum bıçağı. Yanındaki binler zaten bembeyaz kesildi. Bu olay benim otorite yapmamı sağlayacaktı. Yani civarda tanınacaktm. Ama tabii ki amacım bu değildi. Ben o amın evladına ayar olmuştum. Bir de üstüne üstlük 12 yaşındaki çocuğu dövünce hepten ayar oldum muallakye. Şimdi düşününce pişman mısın diye sorcak olursanız pişmanım. Çünkü her şey bu bıçak olayından sonra başlayacaktı. Kan dökmeler, ölümler, yaralanmalar. Çok hızlı yaşamaya başlamıştık. Artık araba motogiblet ne varsa mahallelerde devriye atıyorduk. O sıralar yaşamımdan memnundum. Okulda da belli bi şeklim olmuştu. Niyetim belli değildi ama her önüne gelen selam veriyordu. Tabi bu etrafınızdaki çakal sayısını artırıyordu orası ayrı. Ama şu 3 4 hafta önceki süreçte yüzüme bakmayan kızlar çıkma teklifi etmeye geliyolardı amk siz düşünün.