Merhaba panpalar ben doğma büyüme uşaklı bir panpanızım. Çoğunuz haritadaki yerini bilmez o nere amoroko diyebilirsiniz küçük şirin bir yer kalabalık olmayan rahat bir şehrimiz.

Neyse 23 yaşına geldik daha bir kere tuttuğum takımın maçına gitmemiştim çok eğlenceli ve heyecanlı olacaktı benim için ayrıca uzun yolculuk sevmedigimden bazı sıkıntılarım olduğundan dolayıda uçakla gidicektim ve buda ilk olacaktı uşaktaki havaalanını kapattılar üç şehrinkini birleştirdiler zafer diye bir havalimanında kütahya-afyon-uşak. Uşağa yaklaşık 1 saat uzaklıkta araba ile.

Biletleri almıştım maçada biletimi almıştım pazartesi sabahı saat 8 de uçağım vardı erken gidecek olmamın sebebi birazda gezmekti. Ayrıca kendi paramı yiyecektim artık çalışmaya başlamıştım elimde paralanıyordu.

Bu arada beşiktaşlıyım Bu detayı atlamayayım bileti bulmakta zor oldu açıkcası çünkü biletler isimlere çıktı dernek başkanlarına falan zaten 2000 kişilikti misafir takım.

Pazartesi sabahı gelmişti atladım arabaya sabah 6.00 da çıktım havaalanına doğru yola koyuldum. 7.30 gibi geldim bileti aldım checklettirdim aramalar falan yapıldı uçağa doğru gidiyordum sis çoktu ancak yinede sıkıntı olmadı.

Uçağa olacaklardan habersiz bir şekilde yürüyordum merdivenlerden çıktım hostes kapıda bekliyor taşş gibi hakkını vermem lazımdı açıkcası Allah sahibine bağışlasın dedim. Sevgilim olduğundan bana ait de bir güzellik vardı. Küçük bir tebessümle ilk kez bineceğim uçağa söylemek istediğiniz bir kaç taktik varmı acaba dedim. Yok beyefendi bam bam dedi. (sakin olmanız yeter dedi) .

Yerime geçiyordum biznısın hemen arkasındaydı baktım benim yerimde bir hanım oturuyordu afedersiniz ama memeleri kafam kadar vardı ister istemez gözlerim kaydı.

Rahatsız etmiş olacağım ki
(Hanım:h ben: d)
H: Neye baktınız?
d: (yutkunarak) kusura bakmayın ama galiba benim yerime oturmuşsunuz..
h: aa öylemi özür dilerim
dedi ve kalktı benim pencere kenarıydı daha ilk binişim olacağından manzarayı kaçırmak istemedim ve yerime geçtim.