istanbul dışına kadar konvoy hiç bozulmadı askerler telsizden sürekli iletişim halindeydi biz de duyabiyorduk. Ellerimiz ve ayaklarımız zincirli şekilde saatlerce yolculuk ettik, gece olunca bir benzicde araç durdu tuvalet ihtayacı molası verildi.Bir birimize bağlı şekilde araçtan indik etrafımız elleri keleşli asker grubuyla sarılıydı,o sahne hafızama tesir etmiş özel bir yerdedir. Askerlerin arasında tuvaletlere kadargeldik bir kişi ayaklarından çözülüyor defi hacetini yapıp geri gelip bağlanınca diğeri gidiyordu. Sıra bana geldi tuvalete girdim,iki asker kapıda bekliyordu. böyle yoğun stres olduğunda ben tuvalete çıkamam, yine aynı şey oldu maalesef. Bekledim bekledim olmadı yapamadım, asker kapıya vurup çık dedi bende çıktım. Tekrar bağlanıp sırayla araca bindik bu böyle biir kaç kez devam etti. Buludunduğum araçta çok saygıdeğer bir büyüğümüz de vardı.