Aslında furkanda bana gelen bir samimiyet vardı. Yurda geldiğimizde hava yavaş yavaş kararmıştı.
(F) bizim üstü açık ferrari beni görmeden şunu arkaya gömüyüm
(Ben) o kim ki abi?
(F) müdür lan işte
Gülmeye başladım

Ben odama geçtim. Akşam yemeği yerken furkan yanıma geldi.
(F) umut iş tamam kardeşim yarın gel gösteriyim nereye koyduğumu.
(Ben) tamam abi
Tani o sıra fıratlarda büyük çocuklarla konuşmamın sebebini öğrenmek isteyeceklerdi.
(Fı) neyi göstercek lan
(Ö) lan yoksa?
(Ben) ne yoksa?
(Ö) gibini mi göstercek sana!?
(Ben) ya bir sus ömer ya
Oğuzhan yemeğini ağzında tutamamış hayvan gbi gülerken fıratında yüzünde bir tebessüm oluştu. Fıratı gülerek görmek zordu açıkcası.
O gün öyle geçti.
Pazar günü oldu. Yani yarın olmuştu. Furkan bana nerde olduğunu gösterdi kutunun. Ezberledim yerini ama ne yapacaktım bilmiyordum. Aslında polise vermek gibi bir şeyde gelmişti aklıma. Annemin yanına gidip ne yapmam gerektiğini de merak ediyordum. Ama daha dün gitmiştim. Olmazdı yani. En iyisi annemle konuşana kadar orda kalmalıydı. 1. Dönem bitti. Zaten 5. Sınıf amk. Daha toyuz. Taktir alır geçerdik.

Hikayenin giriş tarafı bu. Olaylar gelişmeden kimin ne tak olduğunu anlatmak istedim. Tbi isterseniz ayrıntıya da girerim ama fazla bir şey yok. Buralar ruyin geçiyor. Olaylar 6. Sınıfın 2. Döneminde patlak veriyor. Ve ben ondan sonra çok değişen bir insan oluyorum