Kutuda gümüş bir kolye vardı ve annemin ismi kolyedeydi. Yanında yaklaşık 150 milyon (eski parayla tabi amk ne sandınız) kadar bir miktar vardı. Gerçi o zamana göre hiç fena bir para değildi. (Düşününki lark 2 lira) bir tane çakı vardı. Kaliteli bir şeydi. (Bu zamandaki colombia) bir de tabanca vardı. Bu kesinlikle annemindi. Bir kere görmüştüm. Furkan korkarak
(F) AMINA KOYiM UMUT BUNLAR NEY LAN?
(Ben) bilmiyom ki abi. Ama silah annemin.
Silah ruhsatlıydı galiba. Ama ruhsatlı olsaydı neden saklasın ki buraya? Tabi o zamanlar daha ruhsat cart curt bilmiyorum.
(F) ee napıcan bunları şimdi?
(Ben) parayı ve kolyeyi alsam yurtta bir şey derler mi?
(F) bazen hırsızlık olayları oluyor ama bilmem ki istersen parayı bana ver ben güvende tutayım.
(Ben) tamam para sende kalsın. (Pişman olacağım bir şey yapmıştım)
... Ee furkan abi silahla bıçak nolcak
(f)onun için ayrı bir fikrim var.
Furkan silahı eline aldı. Şarjörü çıkarttı içinde mermi yoktu. Silah boştu yani. Furkan kutuyu biraz daha kurcaladı. Mermi yoktu kutuda.
(F) ben bu kutuyu alıyorum. Bizim yurdun arkasındaki yere görmeriz
(Ben) bişey olmaz de mi?
(F) yok yok. Bana güven.
Etrafta işe yarar bişeyler var mı daha biraz daha bakındık. Sonra yurda doğru yola koyulduk