Hızlı adımlar sayesinde gelmiştik okula
(F) evin bura mı dıbına koyim
(Ben) yok abi evin yokunu yurttan bilmiyom o yüzdn burdanda eve gitcez
(F) sırıtarak* dıbına koyim senin ya. Neyse devam hadi.
Sağ salim eve vardık. Bir an anahtarınunuttum sandım ama sonra buldum. O anda kalbim duracak gibiydi ve eğer yanımda olmasaydı furkandan temiz bir dayak yiyebilirdim ve güvenini kaybedebilirdim.
içeriye girdiğimizde gözlerim doldu. Evimi özlemiştim. Mutfak çürük peynir kokuyordu. Hatta ev çürümüş gibiydi. Fareler cirit atıyordu mutfakta. Tabii mahallenin çocuklarıda camları kırmıştı. Ev çöplük gibi olmuştu nerdeyse. Odaya girdiğimde şoka uğraşmıştım. Odam boştu. Yani normalde ofamda yatak ve masam olurdu ama belli ki hırsız(lar) (huur çocuğu tek başına sırtlayamaz yoksa) yürütmüşlerdi eşyaları. Gardırobum gömmeydi. Tani duvarın içindeydi. Oralara bakarken gardırobun altında furkan bir çekme kol gördü. Çekti ve orta boyutlarda bir kutu vardı. Kutuyu furkan aldı şevkle. Biraz da tedirgindi. Bana baktı. Benim açmamın daha doğru olacağını düşünerek bana verdi isteksizce. Kutu ayakkabı kutusu gbi ama kaliteli bir şeydi. Korkarak açtım. Pekte beklemediğim bir şey çıktı içinden