Tabağı koyduktan sonra haydarların yanına gittim. Ayaktaydım o sıra.
(Ben) afiyet olsun hepinize
(Grup) eyvallah sana da
(Ben) haydar abi ben odaya mı çıkayım yoksa ne yapayım?
(H) kardeşim ne istersen onu yap. Yemekten sonra saat 6ya kadar izin var istersen dışarı çıkar gezersin istersen yurtta takılırsın. Keyfin bilir. Ama ben senin yerinde olsam yurdun bahçesini gezerdim. Öğrenmeye çalışırdım.
(Ben) tamam ben o zaman biraz etrafa bakayım.
Yemekhaneden çıkarken etraftakilerin beni izlediğini ve sanki dışlıyormuşcasına bana bakmaları hoşuma gitmemişti. Yeni geldiğimden olsa gerek ki öyle bakıyolardı.
Bahçeye çıktım ve biraz nefes aldım. Yurdun bahçesi fena değildi. Öyle çok afilli büyük bir yer değildi açıkcası. Ama züt kadar küçükte değildi. Futbal sahası gbi bir yer vardı ama yerler betondu. 4 tane direk koymuşlardı. ikişer tanesi karşılıklı yaklaşık 20 metre vardı kalelerin arası. Bir de pota vardı. Ama etrafta top yoktu. Yurt duvarları fazla yüksek değildi. Tamam ben tırmansam yetişemezdim ama furkan ya da haydar hayli hayli çıkarlardı.
Yaklaşık 20 dakika sonra millette bahçeye çıkmaya başladı. Yemeklerini yedikten sonra serbestlerdi ne de olsa. Bende köşeye geçip millete bakıyordum. Millette sanki içinden "kim ulan bu andaval?" der gibi bana bakıyorlardı. Açıkcası kötü hissettim ve odama çıkmaya karar verdim