Haydarlar kalktı ve yemek almaya gittiler. Furkanda yanımda oturuyordu. O kalkınca bende peşlerinden gittim ve nasıl yemek alıcaklarını izleyip aynı şekilde bende almayı düşünüyordum. Çatal bıçak derken aşçının önüne geldik. O günü çok iyi hatırlıyorum. Yemekte salçalı makarna yanında mercimek çorbası ve but vardı. Atıştırmalık ya da ekstra olarak elma veriyorlardı. En arkada ben olduğumdan onları masalara oturmuşlardı bile ve bende yanlarına gidip yemeğime hücum etmeye tam başlıyacaktım ki arkadan omzuma uzanan bir el hissettim.
Tanımadığım herif (th)
(Th) sen burada yiyemezsin. Burası A bloğunun yemek yeme alanı bilmiyorsun musun dingil
Arkamı döndüm ve yüzüne baktım. Sakallı kısa saçlı burnun altında kocaman siyah ben'i olan bir adam söylüyordu bunları. Tam kalkıyorum diyecekken,
Furkan(f)
(F) galip abi o bugün geldi yurda bilmiyor bizde ona burayı tanıtıyoruz işte.
Dedi. Azda olsa rahatlamıştım. Furkan gerçekten beni koruyup kollayacak birine benziyordu. Daha sonra afam bana baktı
(Th) tamam o zaman bugünlül böyle olsun. Ben galip. Sen kimsin? Neden geldin?
(Ben) bende umut. Annem cezaevinde babam da öldü.
Dedim.
(G) başın sağolsun kardeşim. Bilmiyordum. Neyse yemeğini ye de A bloğundakiler otursun buraya
(Ben) tamam sağolasın abi

Hızlıca yemeğimi yedim ve tabağıda alıp kenara koydum.