Saat 1e yaklaşıyordu. Bloktan çıktım ve yemekhaneye doğru yol almak için koyuldum. Ayakkabılarımı giyip zemine doğru gittim. 1. Kata geldiğimde müdürü gördüm.
(M) Yeni gelen alıştın mı biraz daha
(Ben) evet efendim
(M) sabah vurduğum için kusura bakma özür dilerim sinirliydim o sıra
(Ben) sorun değil efendim
Yemekhaneye doğru yol alırken içimdende bu dıbına koduğumun oğlu manyak mı diye geçiriyordum.
Yemekaneye vardım. Merdivenlerin hemen bitişinde yemekhaneydi işte. içeri girdiğimde haydarı ve tayfasını gördüm ilk başta çekinsemde haydar eliyle gel işareti yapıpı yanına çağırdı. Haydar ile 6 kişilerdi. Haydar sanki o grubun başı gibiydi.
(H) gel umut gel. Bunlar benim arkadaşlar. Hepimiz A bloğunda kalıyoruz. Normalde bu kadar az değiliz ama çoğu okulda. Bu salim, (ince kısa boylu biriydi) şu faruk (buda kalıplı biriydi) bu furkan (bu çocuk çok farklı geliyordu ( ayrıyetten beni taşaklı yapacak eleman)) köşede oturan metin onun yanındaki de çetin. ikizler bu binler.
Dedi ve gülmeye başladılar bende az biraz sırıttım. Kısaca kendimden bahsedip geçtim olan olayların üzerinden. Furkan sırtımı sıvazlayıp "boşver be. gibtir et hayat hala yaşamak için güzel bir yer. Üzülme. Artık burdasın bir karışan eden olursa beni bulman yeterli" dedi ve şimdiden kendimi daha güvende hissetmemi sağlamıştı. Yavaştan yemekhane dolmaya başlamıştı. Gene bilen bilir, sabahçı öğlenciydi o sıralar okul. Bizim yurdun çoğu sabahçı olsa gerek. Yaklaşık ben geldikten yarım saat sonra yemekane dolmuştu.