yani önce işin kabasını almak gerekiyor... önce bilindik şekilde bir zımparamızı yapacağız, sonra
karşımızdaki insanın karakterine göre bir güzel işleyeceğiz motiflerimizi..
biz erkekler ise, malesef genelde bu kolay olan, genel olan başlangıç-giriş kısmında
takılıyoruz..ah..ah..bir tanışabilsek? bir tanıtabilsek kendimizi??
neler yapacağız neler..ama bir türlü o giriş kısmı olmuyor, değil mi beyler?? bizi tanısalar, çok
severler oysa ki..
o halde bizi tanımalarını sağlamalıyız..
panpalar, birazdan son partımı da gireceğim,
şu kadınları tanıma ve tanışma kısmına genel bir bakış atalım, gerçi zaten hikayenin başından
beri, çaktırmadan bu tip mesajlar vermeye çalıştım, anlattıklarımla paralel olarak, ama bu
mevzuyu biraz daha açmak istedim.. zaten yine devam ettikçe bu konular hakkında konuşuruz..
http://fizy.com/#s/1ah03y
peki..onları özel düşünecek ama giriş kısmını genel yollarla aşacağız demiştik..
eh, mektuplarda bile öyle değil midir? her zaman "sevgili bilmem kim" diye başlarız..sonra klagib
şekilde hal hatır sorarız..mektubun asıl içeriği ise ortadaki paragraflardan itibaren başlar.
o zaman bizim de insanlarla asıl ilişkilerimiz, yani zımparalanmış tahtanın üzerine motifleri
oymaya başladığımız zamanlar, daha sonra gelecek..biz önce bir ağacı keselim, dallarını
budayalım hele..
bir kızdan hoşlandığınızı düşünüyorum..bunda utanılacak bir şey yok..ayıp ya da günah değil..suç
da değil?