aksini düşünmek bile istemiyorum..bu bozukluğun (binlik diyerek övmeye çalıştığımız kaypaklık
hali) içimde default olarak bulunduğunu düşünmek bile beni ürpertiyor... onca sene iyi çocuk
tsigalko olarak yaşa, sonra birden bire, öyle şeyler olsun ki hayatında, bir an da bir kaç kızı idare
etmeye, arkadaşlarına menfaatleri için değer vermeye ve insanları küçümser tavırlara girmeye
başla..
yo..bunun orjinal halim olduğuna inanamam.."öteki ben" dediğim şeyin aslında gerçek kimliğimi
temsil ederken, gerçek sandığım kişiliğimin sadece onu gizlemek için üzerine örülüvermiş bir kılıf
olduğu düşüncesi çok ama çok acı..20 yılı, yalandan mı yaşadım yani ben şimdi?
bugün, o gün..
sabahtan alt sınıf ile derse giriyorum..
alperle bir kez daha konuşup okeyleşiyoruz..
ceyda tuhaf haller içinde.. sanki uzun zamandır olmasını beklediği bir şeyin artık gerçekleşmek
üzere olmasının verdiği bir rahatlık ve kendinden eminlik var hareketlerinde.. bugün, çok da
samimi ve pozitif davranmıyor bana.."nasılsa zütürücem oğlum ben seni önümüzdeki gecelerde.."
mi diyor acaba kendi kendine?
zütür ceyda.. zütürdüğün yere gelirim..ama sonrasında o yolu yalnız dönersin..
ayşegülle oturuyoruz gene.. bana o kadar içten davranıyor ki, neredeyse utanıyorum
yapmacıklığımdan ve hesapçılığımdan.. ders filan çoktan beridir yalan zaten..ne için geldim şu
sınıva, neler becerdim..