Annemin sesini en son 4 sene önce evden kaçtığım gece ararken duymuştum.. Cep telefonum da yoktu o zamanlar.. Kontörlü kartlardan almıştım.. Sırf kaçtığımın farkına vardıklarında ağlamışlar mı ağlamamışlar mı diye merak ettiğimden aramıştım..

Annemin numarasını yazdığım kağıdı çıkarıp tuşları çevirdim.. Tuşları çevirirken son numaraya basmaya çekindim.. Basıp basmamakta tereddüt ederken en sonunda bastım ama keşke basmasaydım..

Çalıyordu.. Her çaldığında kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu.. O ara telefon açıldı.. Açan Funda'ydı.. Yan dairemizde oturan komşumuzun kızı.. Onun bu saatte bizde işi neydi ki ? Saat gece yarısıydı.. Alo dedi.. Kapattım hemen..

Telefonu neden annem açmamıştı ki ? Birşey mi olmuştu anneme ? Demekki kaçtığımdan herkesin haberi olmuş bütün apartman bize gelmişti.. Babam da evde miydi acaba ? Polise falan gitmiş midir ? Ya polisler yolu keser beni bulurlarsa ? Daha otogardaydım oysa..

Dur bir daha arayayım dedim ve numarayı yeniden tuşladım..
Tuşlamaz olaydım...