buyur?
bunu beklediğimi söyleyemeyeceğim beyler... "sen de benim gibisin?" ne demekti ki?
"öyle mi?" dedim, şaşkın bir şekilde..
"aynen" dedi.."biz senle hiç konuşamadık demi abi?..ne zamandır takılıyoruz ama..oralara
gelmedi mevzular.." buruk bir şekilde gülümsedi..
http://fizy.com/#s/1d78ik
"konuşuruz kardeşim, bu zaman kadar konuşmadığımız hata"..gülümsedim, tehlike
geçmişti..hatta tehlike geçmek şöyle dursun, rüzgar sanki benden yana dönecek gibiydi, ama
neden bahsettiğini hala tam anlayamamıştım o sözleriyle..sustum ve onu sözlerini sürdürmek
zorunda bıraktım,
"ne bileyim ya, pek anlatmak istediğim tarzda şeyler değil, yanlış anlama abi sana
güvenmediğimden değil, daha çok şey diye düşünüyorum, hani, "insanlar bunu niye dinlemek
istesinler?" sonuçta benim kötü anılarıma katlanmak zorunda değil herkes.."
"ben dinlerim kardeşim" dedim, sesimdeki heyecan ve hevesi zorlukla bastırarak..lan, resmen
mutlu olmuştum..hem de öyle böyle değil, beklemediği anda hediye alınmış bir çocuk gibi..
başkasının acısından mutlu olmuştum..
bir başkasının, bana benzer bir acı çekmiş olmasından mutlu olmuştum.."sen de benim gibisin"
demişti değil mi? evet..demek ki onun da yaşadıkları da benimkiler gibiydi..
kendimi, tesadüfen kayıp kardeşine kavuşan bir gezgin gibi hissediyordum..