(bkz: Part 12)

Aradan birkaç gün geçmişti. Cihan'da Fırat'ta yurtta kalıyorlardı. Muhabbeti ikisinede açtım, dünden razıymış gibi hemen olur verdiler. Aynı zamanda kendime iş bakıyordum, eve çıkınca eşyaydı, kiraydı,doğalgazdı, elektrikti,suydu, yemekti derken maddi durumum pek yeterli olmayacaktı çünkü bu duruma. Ancak yurtta kalmak istemiyordum. Aileden gelen para kısıtlıydı zaten, babaanem 1 yıl önce ölmüş olan dedemin emeklisini alıyordu, bir miktar o gönderiyordu, bir miktarda annem evden arttırdıklarından gönderiyordu.

Düzcede olanlar yada orada okuyanlar bilir okulun az ilersindeki konak taksiyi, onun hemen karşısındaki apartmanda bir daire tuttuk. Kirası 400 liraydı. Eşya içinde spotçulardan 2. el eşyaları topladık, ve adresi verip spotcudan kamyonetle evin önüne kadar getirmesini rica ettik öğrenci olduğumuzu söyleyerek. Neyse ki kırmadı bizi saolsun evin önüne bütün eşyalarımızı yığdı, bizse taşımaya başladık 3 kişi.

Herneyse eşyaları taşırken bizim bir alt katımızdaki kapı açıldı, 40-45 yaşlarında mature diyebileceğimiz bir kadın karşıladı bizi. Hoşgeldiniz öğrenci misiniz falan derken eşyaları taşıdık. Kadının türkçesi iyi olsa bile bazı kullandığı kelimelerdeki şiveden dolayı azerileri andırıyordu ve bu düşüncelerimde yanılmadım kadın azeriymiş. Kocasıyla birlikte alt kattaki varlıklı ama hasta ve yaşlı olan kadına bakıcılık yapıp hemde orada kalıyorlarmış. Yerleştirmeyide bitirdikten sonra oturup bir nefes aldık. Biraz sonrasında zil çaldı, kapıyı fırat açtı. Kapıdaki yine azeri kadındı "size hoşgeldiniz demek istemişem, buyrun buyrun" diyerek fıratın eline kek dolu bir tabak verdi ve iyi akşamlar diyip gitti. Bizse şaşkındık.