"nilay, bir saniye, bir saniye.. tamam, sen haklısın o konuda zaten ben de pişman oldum
sonradan ama konumuz bu değil * " deyip tehlikeli bir gülümseme takındım, onu pencerenin
önüne yaslayıp tam karşısına geçtim, ne tak yemeye çalıştığımın farkında olmadığı için
garipsemiş şekilde bakınıyor yüzüme,
"başka bir şeyden konuşucaz" dedim tekrar,
"ne..neymiş o?" dedi tereddütle.
"bak şimdi sana bir şey soracağım ama bana doğruyu söyleyeceksin tamam mı? * " hala o
etkileyici (olduğuna inandığım) gülümseme yüzümde, ellerimi omuzlarına doğru köprü gibi attım,
tamamen etkim altına almaya çalışıyorum onu, direkt gözlerinin içine bakarak sorumu yineledim ,
"tamam mı? değil mi?"
"tamam!!!" dedi şaşkın ve biraz heyecanlanmış görünerek..
"ee..sen, bir zamanlar tolgadan hoşlanıyordun değil mi? bana öyle söyledin diye hatırlıyorum?"
gözlerimi kısmış, yüzümü elimden geldiğince ciddileştirerek kaçamak bir cevabı asla kabul
etmeyecekmiş gibi görünen sıfırcı hoca moduna geçmiştim..
yutkundu, burun delikleri daralıp genişledi (utanan insan refleksidir, aklınızda bulunsun)..
"şimdi, ne alaka ki o?" dedi..
suskun kaldım, ve cevabımı isteyen gözlerle onu izlemeye devam ettim, ellerimin omuzları
üzerindeki baskısını arttırdım..
tekrar konuştu,
"tamam, o zamanlar olmuş olabilir evet..ne oldu ki?"
"sadece o zamanlar mı?"