"öff ebru iyi ki bir şey istedim ha, hem kabul et senin de işine geldi zaten * "
ben öyle deyince bir duraksadı.. evet, işine gelmişti.. neden bilmiyorum ama bu iki kız arasındaki
elektrik hiç bir zaman tutmamıştı, eh ben de maşallah, yangına körükle gitmiştim..
"ne için kızgın sana? sana kızacak kadar muhabbeti var mı hala onun senle?"
beynim son hızla çalışıyordu..ne uydurabilirdim?..
"verdiğim bir sözü tutmadım..o yüzden sanırım.."
söylediklerim bahane üretmekten çok, cevaplanması daha da zorlaşan sorulara neden oluyordu,
"ne sözü? senin kaç gündür üzerindeki sıkıntı bu mu? hani dedem hastalandı filan demiştin?
tsigalko bak bana yalan söy... "
"ebru lütfen!"
hata yapmıştı.. biliyorsunuz, en haksız olduğum durumlarda bile bir şekilde duygu sömürüsü
noktalarını tespit ederek kendimi haklı çıkarmakta, nihayetinde de üzerime varmakta olan kişiye
en sonunda özür bile diletmekte üzerime yoktu.. daha önce nilaya ve mineye de yaptığım bu
taktik, muhtemelen bana değer veren tüm kadınlar üzerinde işe yarayabilme özelliğine sahipti..
yüzümü asıp önüme döndüm.. kendi kendime söylenmeye başladım.."bununla bu bir arada
söylenir mi? hastalık üzerinden yalan mı atılır?" gibisinden.. halbuki yalan atmıştım evet..
ebru yanlış hamle yaptığını daha sözler ağzından ilk çıktığında anlamıştı..
"tamam.. kusura bakma, onu söylemek istemedim..ama,"
"ama ne ebru? ama ne? ne dediğinin farkında mısın sen? sağol ya.." dedim sinirli sinirli gülerek..
yüzünü ekşitip önüne döndü o da..
hem beni üzdüğünü düşündüğü için, hem de nilaya veripte tutmadığımı söylediğim sözün ne
olduğunu öğrenemediği için pişman olmuştu..
http://fizy.com/#s/1dl8el
tehlikeyi o zamanlık savuşturmuştum..
ilk üç haftada neler olduğundan bahsediyordum evet..