"hım anladım * nasıl zor mu abi ya?"
"ya, çok da zor değil aslında ama.. çalışmadık..ilk senenin incinlığı işte..bir de başka meseleler
filan ;)"
"hea anladım * bakalım biz napıcaz, sen tecrübelisindir ya elimizden tutarsın"
"eyvallah, ayarlarız ya not mot ;)"
bu şekilde 3-5 dakika daha konuştuktan sonra, eski okulumdan tanıdığım, yeni okulumdansa
arkadaşım statüsüne yükselme potansiyeli olan alper le sınıfa doğru ilerlemeye başladık..
iyi çocuktu buda hatırlıyorum, ortamcı takılırdı ama vitaminsizdi biraz, eh son sene biraz
büyümüş, sevimli bir tip, babyface derler ya (hani şu geçen sene benim de az çok olduğum tür)
öyle bir çocuk
eh iyi ya, sonuçta tanıdığım eleman, bunların arasına karışırım, uyum süreci kısalır, iyi oldu
bu..kontağı erken sağladım.
muhtemelen o da benzer şeyleri düşünüyordur, ne de olsa üst sınıfım, not mot, bilgi, tecrübe,
tavsiye açısından benden faydalanabilir,
ortam olarak da benden faydalanabileceğini düşünüyor olabilir, nede olsa üst sınıfım, kaldı ki
dediğim gibi, bu çocuk o tarz şeyleri seviyordu hatırladığım kadarıyla, ortam delisi denemez de
(serhat yavşağı gibi değil) hani düğünün "kamberi" diyebiliriz *
ama eğer ortam beklentisi varsa biraz hayal kırıklığına uğrayabilirdi, zira ben kendi sınıfımda bile
düne kadar yalnız bir adamdım..
evet, beni kullabilirdi, ben de onu, şimdi böyle söyleyince biraz tuhaf geliyor kulağınıza biliyorum
ama üniversitede, özellikle de sınıflar arası arkadaşlıklar genelde böyledir beyler, ister beğenin
ister beğenmeyin..ha çok kafanız uyuşan adam olur, onunla dost kanka olursunuz ama, %90 ı
menfaat ilişkisi