Neyse aldık kahveleri eve girdik ama sorun şu botun içinde poşet var utandım o an ne yapcam diye annesine dedim siz girin içeri ben karları silkeliyim geliyorum hemen poşeti attım ayaklar su içinde donuyorum salona geçtik oturuyoz sordu nerelisin nasılsın falan bende karslıyım dedim karslılardan kolay kolay adam çıkmaz dedi bende aynen dedim o an ağa oydu Ağa'nın eli tutulmaz gerçi bizim sülaleden belli karslılardan gercekten kolay kolay adam çıkmaz neyse çay geldi ebrarım bana çay yaptı resmen soğuk falan kalmadı bedenimde onunla ilgili ne olursa olsun harika oluyodu

Neyse sohpet ilerledi saat geç oldu dedim ben gidiyim tamam oğlum annenlere selam söyle falan ayakkabıları giydiğim an yine -8373773738282838° oldu vücudum dedim hay anasını gibiyim böyle kaderin selamlaştık evden çıktım araziden geçtim o büyük olan ebrarım ve annesi ve ablası camda bana bakıyor küçük emrah gibi yoluma döndüm 2 dakika sonra "aşkım annem dediki keşke deseydik bizde kalsaydı donuyodur şimdi çocuk" yazıyo