sakallarım sertleşti,
sanırım büyümüştüm beyler, bir şekilde hem mental hem de fiziksel olarak üniversite beni
olgunlaştırmıştı, artık aynaya baktığımda gördüğüm yüz eskisi kadar sevimli ve bebeksi değil,
daha sert hatlara sahip, kirli sakalı, hafifçe çıkık elmacık kemiklerinin altına kadar gür, açık
kestane rengi, müller vari saçları yuvarlak yüzünü çevreleyen, geniş omuzlu ve eskisine oranla
nispeten uzun bir adam olup çıkmıştım.
hiç bir zaman iri yarı bir çocuk olamadım ama lise son (gene fena boy atmıştım o ara, aq 16 sene
hobbit olarak gezdim ben) ve üniversite sona doğru arkadaşlarımın muhabbetler gelince söylediği
ve bazıları beni çok güldüren tanımlar olmuştur, misal dershaneden arkadaşım musti, "aga sen iri
değil gibisin ama bi sıkılık var aq" derdi, üniversitede necati "kanka değişik bi kalınlığın var senin"
derdi..aq ne biçim tanımlar lan bunlar, her duyduğumda da benzer tepkiler verip gülmekten
koparırdım bunları;
"aga işte ben ağaç gibi yana doğru büyüyorum napıcan, odun olduğum ordan belli işte"
bendeki pgibolojik değişimlere an be an zaten şahit oldunuz, fiziksel özelliklerimden de hazır
boşluk varken bahsedeyim dedim.
öte yandan yaz boyu bol bol yüzdüm, baskete tabi ki devam, artı bir de kick taks a yazıldım * bir
aralar tv lerde o akım vardı, sanırım fena halde gaza geldim.
daha önce başka bir konuda yazmış olmam lazım, iki yıl düzenli kick taks yaptım, üni 2 ve 3
sınıfta. bu da hafızanızın bir kenarında bulunsun.
sporu zaten hep sevmişimdir,ve en zor zamanlarımda da bana hep çıkış kapısını aralayan,
fırsatlar yaratan, bu etkinlikler olmuştu.