Ertesi gün diğer 2 arkadaşımız daha geldi 1 nin adı ferhattı gelecekte zütümü kurtaran en büyük adamlardan biri olacaktı elazığlıydı çok zeki görünüyordu diğeri ise hüseyin bayburttan gelmişti pek de iyi değildik o gün cumartesiydi dışarı çıkalım dedik ve gözümüze güzel görünen bi yere gidelim dedik özsüt'e girdik sohbet muhabbet felan derken orda onu gördüm (adını sonra söyleyelim) saçları kırmızı renkli gözleri kahve rengi orgü desenli hırkalı siyah pantolon kırmızı Kazaklı 1.80 boylarında dünyalar tatlısı bir kız bu arada size kendimden bahsedeyim şuan Boyum 1.97 o zamanlar 1.93 Civarıydım yalan yok beyler bizim aile hormonlu gibi bişeydi

Çay kahve faslından sonra istasyona çıktık Sivas’ın insanı çok sıcak kanlıydı ama kızları biraz tuhaftı hepsi siyah dar pantolon giyiyordu kimisinin yüzü 10 kilo boya kimisinin saçları boyanmaktan yanmış o an bu şehirde büyük bir ekgiblik olduğunu farkettim o an aklıma o kız geldi Sivas’ın kızları böyle ise o kız Sivaslı değildi giyim tarzı da çok hoştu nerden geliyordu acaba neyse. gezerken birşey farkettim kongre binası tadilattaydı ve sözleşmedeki bitiş tarihinide 2 yıl geçmişti o an şunu düşündüm böyle önemli tarihi bir bina bu kadar unutulmuş ise bu şehrin başkanı ne taka yarıyordu aşşağı tarafta buruciye medresesine gittik yaz akşamları adı altında konserimsi birşey vardı ve sahnede depresif buğra adında kekonun teki böyle birini sahneden görünce Sivas’tan soğumaya başladım Sivas’ın tek beğendiğim yönü o kızdı...