Kü-"Sana yakışmış bu abi hahaahah" dedi. Çok komik ya cidden. Ama Kübra gülünce ben de kendimi gülerken buldum.

S-"Ben haber verdim abi. Sana anlatması gereken şeyler var" dedi.

b-"Anlat bakalım ama fazla vaktimiz yok" diyebildim.

Kü-"Abi babam gitgide garipleşmeye başladı. Bazen geceleri kendi kendine konuşuyor. Seni bulmak için bayağı para harcadı. Benim polis teşkilatındaki kayıtları kullanmaya başladı. Zaten Müge Anlı'ya çıkmasını saymıyorum bile. Dediklerin doğru olabilir. Ben de sizinle geliyorum."

S-"Abla olmaz. Sen polissin bir suçluyla çalıştığın öğrenilirse meslek hayatın biter."

Kü-"Ben yardım etmeyeceğime söz vermedim. Ama o adalete çıkacağına söz verdi." Onu yanıma alamazdım. Kontrol edebileceğimi düşünerek içimden vahşet dedim. Ve kız kardeşime doğru döndüm. Kız kardeşim geriye doğru bir adım attı. Muhtemelen gözlerimi gördüğünden dolayı geri çekildi.

b-"Bu gözler daha hiçbir şey. Daha kötü hallerimde göreceksin beni. Belki de öldürmekten zevk alırken göreceksin. Seni daha yeni buldum ve burada kaybedemem" dedim. Kız kardeşim bana doğru yaklaştı ve sarıldı.

Kü-"istersen bir yaratık ol istersen seri katil yine de seni kabullenirim." diyince muhtemelen eski halime döndüm ve ağlamaya başladım. Uzun süredir kabullenilme duygusunu hissetmiyordum. Hıçkıra hıçkıra ağlamayalı uzun bir süre olmuştu.

Kendime geldiğimde "Tamam geliyorsun" dedim kız kardeşime. "Ama eğer ki kendimi zaptedemezsem beni durdurmanı, durduramazsan ve sana saldırırsam veya Selim'e beni öldürmeni istiyorum" dedim. O da zaten kabul etti. Akıllı kızdı. Tehlikelerin farkındaydı. Abisini hatta babasını bile zarar verecekse gözünü kırpmadan öldürürdü. Daha sonra internetcafenin yolunu tuttuk.