Selim kafesin yanında uyuyakalmıştı. Ona seslendim zaten hemen uyandı.

b-"Ben burada ne arıyorum lan" dedim.

S-"Abi ilk 6 saat güzel uyudun sonra çıldırmaya başladın biz de seni bu kafese kapattık. Baksana kafes bile zor dayanmış. Ve doktor abi senin gözlerinle ilgili sorular sordu bana cevap vermedim. Sana sorması gerektiğini söyledim."

b-"Daha bende tam bilmiyorum. Sadece bir kelimeyi söyleyince tetiklendiğini biliyorum. Onun haricinde bu göz neyin nesi hiçbir fikrim yok."

S-"Tamam abi buradan çıkınca nereye gideceğiz?"

b-"Rüyamda bir manastır gördüm. Kendimle konuşuyordum ve gelmen gereken yer burası dedi bana. Muhtemelen cevabı manastırda alacağız." dedim.

S-"Peki nerede o manastır?" Bu soru karşısında mal gibi kaldım. Cidden mal gibi kaldım.

b-"Bende bilmiyorum ama araştırarak bulacağız" dedim. Rüyamın gerçek olma ihtimaline güveniyordum. Daha sonra içeriye geçtik.

V-"Uyandın ama sana pek iyi bir haber vermeyeceğim. Ve Selim neden bana onun bir suçlu olduğunu söylemedin?" dedi. Oha amk. Nasıl anladı suçlu olduğumu. Daha dün kaçtık hapisten.

S-"Nereden anladın abi?"

V-"Şu kanala bak." Müge Anlı'ydı lan bu. Babam oradaydı. "Oğlum neredeysen gel adalete teslim ol" falan diyordu. Hasgibtir. Planını anlamıştım. Cadı avı yapmaya çalışıyordu. Bütün ülkede resimlerimi yayınlamıştı. Şimdi dışarı çıkamazdım. Çıksam bile nereye gidecektim? Manastır gibi yerler daha çok doğu taraflarında. içten içe korkuyordum ama sanki korkum bastırılıyordu. Bir plan bulmam lazımdı.