(part5)

ve içeriye nöbetçi hoca girdi
"noluyo lan burda bırakın lan çocuğu "
üstümden cekilmislerdi o an çocukların suratları dikkatimi çekti hoca da detaylı bi şekilde onları izliyordu çocuklar şeker atmışlardı patliyorlardi amk ben acı ve şaşkınlıkla çocukları izliyordum bi 10 saniye sustuktan sonra hoca benim yanıma geldi kolumdan tuttu "iyimisin oğlum" ben,"iyiyim hocam" deyip hocanın kolundan aldığım destekle kalkmistim beni yavaşça bıraktı çocukları duvara sıraya dizdi "siz eşkıya misiniz lan" hepsinin çeneleri önde leş gibi terlemiş cevap veriyorlardı "hayır hocam"
hoca ,"kaç oldu bu lan bak en sonunda atarım bu son uyarım size bu çocuk şahit atarım anladınız mı lan " çocuklar ,"anladık hocam"
ne yani bu kadar mıydı çocuklar şeker atmıştı amk gözleri kayıyordu
hoca bunu görmesine rağmen bişey demiyordu o ara konuşamadım canım çok yanıyordu çocuklara duvarın dibinde sağlam birer tane tokat attı  sırayla ardından gibtirin gidin demesi bir oldu çocuklar gözümün içine bakıp pic pic gülerek çıktılar tuvaletten hala patliyorlardi
elimi yüzümü yıkamama yardım etti hoca ardından zil çaldı bana "istersen izin kağıdı için müdürün yanına çıkalım hem senin yanında şikayet ederiz beraber" dedi
ben,"gerek yok hocam şikayet etmeye ben çocuk değilim" dedim aslında şikayet etsem ispiyoncu havasına düşeceğimi sanmıştım 2 gün sonra bi mevzuda dalga konusu olmak da vardı bu hocaya söyler bununla mevzu yapmayalım diye o yüzden reddettim apo semih ve buğra aynı sınıftaydı benim sınıfım 3. kattaydi tuvaletle aynı katta tuvaletten çıktım yüzümde bişey yoktu sadece kaşım açılmıştı biraz
yanıma birsuru peçete almıştım bende kapata kapata gidiyorum hafif sekerek Ebru koridorun sonundaki merdivenden yukarı çıktı gülerken birden bana döndü hemen yanıma koştu koluma girdi

Ebru:Ateş noldu bu halin ne (endişeyle)
Ben:Gördüğün gibi dayak yedim amk
Ebru:ya ateş bana düşmanınmışım gibi davranma lütfen
Ben:düşmanım olsan yanımda işin yoktu ebru o huur çocuklarının yanında olurdun