b-"Selim senin burada ne işin var?"

S-"Seni 3 gündür takip ediyordum. Şans eseri çarpışmıştık ve sen hastaneye doğru koşuyordun. Daha sonra hastanedekilere sordum ustan ölmüş. Ben de senin yasını tutman için gizli gizli izledim. Bu arada özür dilerim. Çakıyı kullanmamam gerekirdi."

b-"Önemli değil. Seni köşeye sıkıştırmıştım intikdıbını kullanarak. Peki buraya nasıl geldin? Ablan bir daha beni görmek istemediğini söylemişti."

S-"O olaydan sonra uyandım ve ablam ağlıyordu. Elinde ailemin fotoğrafı vardı. Neler olduğunu sordum o da bana anlattı. Ondan sonra ablamla uzun bir süre tartıştık ve seni bulmak için yola çıktım. Dünyanın neresinde olursan ol seni bulmaya çalışacaktım. Şans eseri çarpıştık. Zaten devdıbını biliyorsun."

b-"Evet biliyorum. Bu arada kahvehanede yanımda çalışmanı istiyorum. Burayı tek başıma yönetemem. Kazandığımız paranın da yarısı senin." dedikten sonra içim cız etti. ilk kez tanıştığımızda da Yakup baba bana aynısını söylemişti. Daha sonra iki tane adam içeri girdi. Selim elini kılıcında tutuyordu. Ben ise bırakması için işaret yaptım.

b-"Kime bakmıştınız?"(AD2 VE AD3 DiYECEM (Amk git gide isim sözcüğüm daralıyor :D)

AD2-"Biz babamızın cenazesi için gelmiştik."

AD3-"Turgut geldi mi buraya? Kendisi belalı biridir."

b-"Geldi ama haddini bildirip gönderdim."

AD2-"O zaman almışınız başınıza belayı. Neyse bu bizi ilgilendirmez. Biz miras için geldik."

b-"Sizin mirasınızı ben kendi ellerimle takdim edeyim" dedim ve arka odadaki sandığı açtım. içinde çocuklarının resimleri, bir kaset ve bir banka cüzdanı vardı. içindeki parayı görünce şok oldum. 1.2 milyon tl. Bunu ilk başta göstermemeyi düşündüm. Kaseti aldım ve gittim adamların yanına. Kaseti taktım ve play butonuna bastım. Sonra Yakup baba zaten ölmeden önce vasiyeti hazırlamış.

Y-"Eğer ki siz bunu izliyorsanız ben çoktan diğer tarafa gitmişim demektir. Ben bu dünyaya pek güzel şeyler bırakamadım. Tek bırakabildiğim güzellikler sizlersiniz. 3 oğlum. Aslında artık 4. Bir bine yanıma gelip iş istediğinden beridir hayatım güzelleşti. Hep karamsar bir haldeyken artık daha güzel bakmaya başladım dünyaya. Sadece kafamı kitaplara gömen bir ihtiyarken artık çocuk seslerini duymaya başladım. Hepsi senin sayende Bir bine. Diğer çocuklarıma gelince. Turgut'un ne yaptığını benden saklıyordunuz ama ben zaten başından beri biliyordum. O artık doğru yolda değil. Gözünü para hırsı bürümüş. Hatırlar mısınız 8 yaşındayken daha sizin paranızı gizlice alır gider çikolata alır yerdi. Her zaman kötü biri olacak diye korkuyordum ve korktuğum başıma da geldi. Ama sesimi çıkarmadım. Bu zamana kadar siz doğduğunuzdan beri para attım kenara. 1.2 milyon tl oldu." Bunu duyduktan sonra zaten çocukların yüzü gülmeye başladı. "Bu bütün parayı Bir bine'ye bırakıyorum. Bu dükkanı da Bir bine'ye bıraktım. Geriye kalan herşeyim sizindir. Siz beni ziyaret dahi etmediniz hastaneye kaldırıldığımda. Size anca bu kadarını verebilirim. Size önceden kin duyuyordum fakat artık sizin için neden para biriktirdiğimi dahi hatırladım. Ben bu dünyayı terk ederken arkamdan kötü düşünmenizi istememiştim. Artık önemli değil zaten. " Ve video burada bitmişti. Çocukları hemen hararetlendi ve üzerime doğru yürümeye başladılar. Selim'e hiçbirşey yapmaması için işaret yaptım. O da geri çekildi zaten.

AD2-"Nasıl olur da öz oğulları yerine parayı şu daha giyecek kıyafeti olmayan adama bırakır!!"

AD3-"Bencede para bizim hakkımız. Paranın nerede olduğunu biliyorsan söyle. Dükkan sende kalabilir."

b-"Yakup babayı duydunuz. Paraları da dükkanı da bana bıraktı. Şimdi çıkın gidin hemen dükkanımdan."

AD2-"Bunun hesabını soracağız" dedi ve çıkıp gittiler. Bir anlığına öldürme isteğiyle dolmuştum. Ama neyse ki geçmişti.