K-“Sizinle daha önce karşılaşmış mıydık?”

b-“Daha önce hiç polis bir bayanla karşılaşmadım. Özellikle de sivil bir polis çıtırla. Hep erkekleri genelde beni tartaklar. (Polislerden pek hoşlanmam. Zabıtalar ekmek teknemi çok aldığından ve dayaklarını çok yediğimden olsa gerek)

K-“Hak ediyorsan uyarırlar tabi”

b-“Ay ne kadar masum... Tartaklamayı uyarmak sanıyor. Birgün ruhsatsız pilav satmaya çalış da o zaman tartak.. pardon uyarılmayı görürsün. Kimliğin olmadan”

K-“Senin polislerle aran iyi değil herhalde.”

b-“Yoo bayağı iyi aramız. Düzenli olarak polis merkezine uğradığım için yakında plaket verecekler onu bekliyorum.”

K-“Gerçekten garip birisin”

b-“Garip olan ben değilim sizin yasa kavrdıbınız. Zenginler ve yalakalar yaşasın fakirler ölsün mantığı. Burada ben ölmüş olsam muhtemelen şu anda çöp arabasında mahalle mahalle dolaştırılıyordum. Seni merkezde görmemiştim. Yenisin galiba.”

K-“Polisliğimin 2. yılındayım. Hem yeniysem ne olmuş?”

b-“Normalde yeni başlayan polisleri trafiğe falan verirler ama seni direk cinayet masasına almışlar. Kaç torpil kullandın?”

K-“Ne torpil kullanması? Ben okulu 1. lik ile bitirdim. Bütün fizik yetenek sınavlarından da en yüksek notu aldım.”

b-“Ovvv alkışlayalım o zaman. Ben ise bütün fizik yetenek sınavlarında 2 tanesi hariç onlarda da en iyisiydim rekor kırdım fakat karnımın sağ çaprazında ben var diye almadılar ne hikmetse.”

K-“Bunu bana değil seni almayan adamlara söylemen lazım.”

b-“Beni almayan adamları da devlet atamıştı. Yani suçlu devlet oluyor.”

K-“Seninle konuşmak gerçekten çok güzeldi (!)” dedi ve arabaya binip gitti. Artık işsizdim. Evsizdim. Daha da kötüsü yeni iş bulmam lazımdı. Gerçekten artık dayanamıyordum. intahar edip kurtulasım vardı fakat kendimi fazla seviyordum.