Zar zor da olsun uyumusum cunku gözlerim artik iflas etme durumuna gelmişti uyudum sabaha karşı uyandım kalkacaktim ki arkami döndüm ve Aria arkamda kıvrılmış uyuyordu rahatsız olur diye kalkmadim anlamsizca etrafı seyrediyordum bur şey dikkati çekti evde ailesine dair hiçbir şey yoktu ben bunlari düşünürken Aria uyandı Güldü senden önce uyanirim sanmistim dedi sıkıntı yok dedim ve kalktım mutfağa yoneldim kahvaltı hazirliyordum ve o da geldi pijamayla çok tatlı olmuştu utandım dedi neden dedim bilmiyorum dedi ve sofraya oturdu bugün napalim dedi aslında seninle konusacaklarim var dedim tamam dedi

Salona çıktık oturdum karsina ve -Aria +Ben

+Ailen neden gelmiyor
Ağlamaklı oldu ve
-Aslında hic gelmeyecek
+Nasil yani
-Gelmeyecek iste dedi ve ağlamaya başladı
+Seni uzmek istememistim
-Önemli degil
+Anlatmak istermisin
-2 sene önce Yunanistan'daydım ailemle gezmeye cikmistik babam bir anlık dikkatsizlik yasadi kardeşim le ilgilenirken kaza yaptı ve tir in altında kaldı uyandigimda hepsi ölmüştü beni Teyzem sahiplendi fakat Eniştem beni sevmiyordu beni uğursuz olarak görüyordu bende Yunanistan dan ayrılıp istanbul a geldim Dayim para gönderiyor ve iste buradayım dedi ulan dedim ben naptim benim cektigimde acimi lan dedim o günden sonra birdaha Nihal konusunu acmadim ve Aria ya destek olmaya çalıştım onu uzmemek icin elimden geleni yapıyordum ama aklımda hala sorular vardı