Babamı öldürmek istemiyordum. Bu dünyada babamdan başka hiç kimsem kalmamıştı. Onu da kaybedersem ne yapacaktım? Kaçmaya çalıştım. Ben kaçmaya çalıştıkça tüm kapılar üzerime kapanıyordu. Bu eve kısılıp kalmıştım. Aklıma az önce bana itaat eden kadınlar geldi. Defalarca beni dinlemelerini söyledim ama sadece öldürmemi söylüyorlardı. Sürü halinde üzerime geliyorlardı. Tamam dedim. Tamam öldüreceğim. içeriye gittim, babam yoktu. Kitapları alıp gitmişti. ifritler de babama ulaşamıyorlardı. Korunma tılsımı yapmıştı. ifritler ve Selçuk tılsımı hafifletecek, etkisini azaltacal büyüler yapıyorlardı. Onlar bununla uğraşıyorken, etrafıma hemen bir çember çizip, duru görüş ile babamı bulmaya çalıştım. Görüşüm pek iyi değildi, ama köyün girişindeki kahvehaneyi görüyordum. Tılsımları okuyarak evden çıkmaya başladım. içeriden tılsımlarımın etkisini azaltıyorlardı. Yol boyunca bir sürü ifrit saldırısına uğradım ki babamı gördüm.
Çemberinin yanına bir çember daha çizdim ve oturmaya başladık. Babamı korumam gerekiyordu. Bunu hissediyordum. Ama geleceklerdi, bizim için.. Babamı öldürmeli miydim? Öldürünce ne olacaktı? Bilmiyordum. Günün ağarmasını ve ezanın okunmasını bekliyordum. Ezandan sonra bu dünya ileri bağları kesilecekti.