O gun uyuyamadim. Ve ilk defa o duyguyu yasamistim. Kaygi duygusunu. Insanin icini acitan gozlerini actiran kafasina duvarlara vuran o duyguyu. Insanlar diyorlar ya "akisina birak abi yha" olmuyor iste. Problemliyim herhalde. Olmuyor yapamiyorum. Hic birakamadim akisina duygularimi.

O geceden sonra bir isteksizlik geldi. Canim hic bir sey istemez oldu. En sevdigim yemekleri en sevdigim filmleri sadece zaman gecirme kaynagi olarak gordum. Ama o gece hic yapmadigin bir sey yaptim. Sevdigim bir filmdeki adamin sozunu dinledim

"Icindeki siniri cikartman lazim adamim. Cunku o sinir ileride sana zarar verecek. Ileride seni bir ipte asili gormek istemiyorum anladin mi ?"

Annemler uyuyordu disariya ciktim. Gece 3 -4 tu herhalde. Insanlar yoktu. Sadece kendini insan sanan ayyaslar ve onlari uzen anilar vardi. Bir az ilerledim tam kulakligimi takacaktim ki o an bosvermeyi ogrendim icimden "giberim kulakligi" dedim ve yolda son ses calan bir muzikle ilerledim.

7 / 24 acik bir tobaco shopun onune geldim iceri girdim. Vitrindeki bir cakmak ve onun ustunde ki 4 pro ilgimi cok cekti. Para umrumda bile degildi. Adama parayi uzattim. 4 proyu ve kesinlikle pahali olan cakmagi aldim ve ciktim.

Cansu ile bulustugumuz kayaliklara giderken hala dusunceler aklimi kurcaliyordu. Nedensiz bir sekilde gozumden tek bir aci yas suzuldu. Onu sildim. Ve yukari baktim.

"Suna bak amina koyayim. Sozde boyle gecelerde dolunay olur. Yukarida sigara dumanindan baska bir sey olmadigina eminim. Kurguladiginiz seyleri gibeyim"

Yavasca geldim kayaliklara dusmemek icin dikkatlice giderken biri arkasini dondu

Sarkidan anlamisti...