Her şey taka sarıyordu ve ben korkuyordum. Selçuk denen herifi sonunda bulmuştum. Herif ermeni asıllıydı, evin görünümüne ve tipine baktığımda hristiyan olduğu anlaşılıyordu. Cinler ile bunun ne ilgisi olduğunu anlayamamıştım. Sanırım bir girdapın içerisindeydim.

Annen yıllar önce buraya geldi, çocuğu olmuyordu. Babannen onu bildiği tüm müslüman hocalara zütürdü ama hiç işr yaramadı. Hep düşük yaptı. En sonunda bana geldiler, yardım istediler. Edebileceğimi fakat bir bedelinin olduğunu söyledim. Bedelinin ne olduğunu hiç merak etmediler ben de hiç söylemedim. Bir çok kadını bu yolla gebe bırakmıştım. Bunun için bir kurban gerekliydi. Genelde yoksul ve çocuğunu satmak isteyen ailelerden çocuklar alıyor bu ayinler için kullanıyordum. Senin doğman için ifritlere bir çocuk kurban ettim. Hediyeme karşılık verdiler.
Bak dedi. Neye bakayım dedim? Bak dedi. Neye bakacağımı bilmiyordum. Sürekli bakmamı söylüyordu ve ben hala suratına bakıyordum. Soluma baktığımda Baktığımda biriyle karşılaştım, insana benzeyen ama aynı zamanda benzemeyen biriyle.
Bana bak dedi, bu senin baban. Annen bir ifritten hamile kaldı. Sen yarı insan, yarı ifritsin. Hem bu dünyada, hem başka dünyalarda yaşıyorsun. Nasıl dedim?
Onlarla nasıl konuştuğunu, yaptığın tüm şeyleri nasıl yaptığını sanıyorsun dedi.
Gel dedi, sana bir şey göstereceğim.
Aşağı indik, inmemle çığlığı koyuverdim.
Allahım? Bu neydi?