Ben vardigimda o hala gelmemisti.Evi yakindi halla halla hazirlaniyordu heralde dedim bekledim 10 dakika gelmedi aradim acti sesi cok kotuydu noldu dedim bekle lutfen gelicem dedi. Korktum aq ayrilcaz felan diye agliyinca.

yaklasık 20 dakika sonra tekrar aradı su hastaneye gel annem, araba kazası oldu dedi ulan tırlattım uçtum otobüse binmedim klagib istanbul trafiği. Beyler parkurcu hayal edin,ama takla atanlardan değil,bir seylerin üstünden zıplayan hızla kısa yollardan gitmek istediği yere varmaya çalışanlardan.

Uçuyordum araba aralarından kosuyordum kaldırımlardan uçuyordum duvarlardan atlıyordum kostum 20 dakika geçmeden vardım yakın evlere zaten hastane hasta oldugumda ise yarıyan ev konumlarımdan biri de hastaneye yakın olmamızdır zaten.

Hemen kostum görevliye sordum odaları ama nasıl kalbim ağrıyor nasıl kostum her yerim ağrıyor üstelik yarayım görevli tuttu dur bir sakinleş otur su getireyim bari dedi odaların yerini söyle dedim bağırarak tamam sakin ol söyler misin kardesim dedim söyledi üçüncü kat diye kostum hemen üçüncü kata geldim tam geldiğimde buseyi gördüm beni görünce tekrar ağladı, bana sarıldı öpüştük öptü kokladım biraz daha sarıldı sonra babasının yanına doğru gittik.

Babası bizi görmedi buse yanına gitti baba, dedi babası baktı arkasını dönüp durumu nasıl dedi babası önce bana baktı biraz sonra buseye baktı hala yatıyor dedi.Bu kim kızım dedi buse baba biz birlikteyiz dedi. Babası ilk baktı böyle baktı sonra iyi mutluysanız mutluluklar dilerim dedi. Buse baba bir sey demiyecek misin? diye sordu saskınlıkla.

Babası aynen sunları söyledi beyler hiç unutmam. eğer mutluysanız, beraber mutluysanız birbirinizi neşelendirip mutlu olabiliyorsanız neden bir sey diyeyim, üstelik böyle bir günde de senin yanında daha ne isteyeyim dedi buse babam dedi sarıldı ben de güldüm korkumda gitti yani tamam pompalı çıkarıp ateş edeceğini felan düşünmüyordum ancak bir şey yapar belki dedim kızar felan dedim sonuçta hiç kız babasıyla tanısmadık daha önce.