20/02/2001

Gecenin geç saatleri.
Sonunda Ağrı'dayız. Köyün giriş tabelasının önünde dikiliyorum. Dönmeyi düşünüyorum, korkuyorum. içeride nelerle karşılacağım hakkında hiç bir bilgim yok. Etrafa bakıyorum, araziler ve taralalardan başka bir şey yok. Bir sigara yakıyorum, kısa zamanda başıma neler geldiğini düşünüyorum. Ama öğrenmek istiyorum. Selçuk denilen adamı bulabilmek için sorup soruşturmam gerekli. Bu saatte köyde kimse yok. Tan vaktine de az kaldı, biraz uyumaya karar verdim. Kapıları kilitledim, tam uyuyordum ki cama iğrenç hayvan organları yapışmaya başladı. Camdan bakmaya korkuyordum. Babamı da uyandırmak istemedim. Gözümün ucuyla bakmaya çalıştım ki, babannemi dedemi ve tanımadığım bir kadını gördüm. Sanırım annemdi. Bildiğim tüm duaları okudum. Güvende hissedince arabanın etrafına korunma çemberi çizdim. Çemberin içinde oldukça hiç bir şey bize zarar veremeyecekti. ilk defa rahat bir uyku çektim. Uyandığımda saat öğleni gösteriyordu. Babam uyanmadan çemberi kapatıp babamı uyandırdım. Az ilerde kahvaltı yaptıktan sonra babam kahvehaneye gitti. Onu beklerken insanların onu kovaladığını gördüm. Korkmuş gibiydi, ne oldu diye sorduğumda, böyle bir köy olmadığını ve öyle bir adam olmadığını, musallatlı olduğumu söylediler dedi.
Ama gördüğüm insanlar ve tabela?
Aklımı yitiriyordum.