Komünizm: bir şey diyemeyeceğim. Fakat insanlar yıllarca kapitalist sistemden çok çekmiş, ve kurtuluşu komünizmde bulmuşlardır.

Ateizm: Yüz yıllardır var olan, inançsızlık biçimdir ateizm. 1000 tane tanrı varken birisine bile inanmayan adamlar asırlar öncesinde de olmuştur. Bu insanlar sabah uyanıp hadi bu gün de ateist olalım demiyorlar. Beyninin hücresi kadar okuyup araştırıyorlar. Ve inançlı bir insanın cehennem korkusu vardır, sırf havalı olmak için ateist olmaktan korkar, gider başka bir dine veya ideoloye mensup olur. Sen kendi seçmediğin bir dine veya görüşe mensup olunca özenti değilsin nasıl olsa. Kendisine benzemeyen herkesten nefret eden veya yargılayan bir kitleye mensupsun.

Kafataçsı Türkçülük: Bu insanlar ise, uzun yıllardır hükmeden kendi ırklarının zamanla yok sayılması ve acınacak hale gelmesine üzülür, kendilerine zararı dokunana kin tutarlar. Önce nefretle başlar, ama nefret sonradan büyüyüp kin haline gelir ve kin de giderek büyür. Sen hümanizmi, 3 aylıkla geçinip gecekonduda oturan, oğlunun toprağını tırnaklarıyla kazıyan bir anneye/babaya anlatamazsın.

Feminzm: Bu ciddi bir sorundur. Asırlardır aşağılanan, yok sayılan, alınıp satılan, mal olarak görülen, vajinasından çıktığın kadının/kadınların haklı olarak birey olma savaşı, ve yine haklı olarak isyanıdır. Şimdi uzun uzun anlatırdım da, anlayacağını düşünmüyorum.

Çomarizm: Bu insanlar ise, eğitimsiz, tutucu anne/babaya, çevreye sahip olan bireylerin durumudur. Babası çoban olan, 11 kız kardeşi olan ve tek erkek olan çocuğun ilk okuldan sonra babasına yardım etmesi gerektiği düşünülür. Okuyup muallim mi olacaktır, babasına yardım etsindir. Hayır diyemez. Bilmediği için bildiği kadar düşünür ve hayatı boyunca hayatını başkası yönlendirdiği için geri kalan hayatını da böyle sürdürür.

insanları aşağılamak ve olmayan beyninle hakaret etmeye çalışmak... Türklerin kendi düşünceleri olamaz zaten, her şeye özendiklerinden yaparlar. Kendi fikirleri doğrultusunda hareket edemezler nasıl olsa.