(bkz: Part 46)

Elemanın yanına gittim, bizi gördüğünde neler olabileceğini kafasında kurmuş olacak ki, arkasını dönüp yürümeye başladı. Ben onu tanımıyordum ancak o beni tanıyordu sanırım. "Bekle 1 dakika" dedim ve durdurdum. Haftada iki gün okula gelen son sınıf stajyer öğrencilerdendi muhtemelen, çünkü siması hiç tanıdık gelmiyordu. Alt sınıflarda olsa mutlaka gözüm ısırırdı biyerden.
Eleman (e)

(ben)- kardeşim sen ne işsin?
(e)- ne kardeşi ya
(ben)-doğru dedin, biz kardeş olamayız, çünkü benim annem ev hanımı (kafayı burnuna vurdum)

Çocuğun burnu kanamaya başladı sonrasında tabanımla bacağına sert bir tekme attım. Sonrasında eleman yamuldu iyice zaten. Karşılıkta vermedi, belki verse dövebilirdi beni, ama ilk iki vuruşu ben yaptığım için sonrasında kendini toparlayıp beni dövebilmesi çok zordu. Okuldada önceki mevzudan biraz şeklimiz olduğundan üst sınıflarda dahil pek kimse durduk yere uğraşmıyordu bizimle. "Berna'ya bir daha tek bir mesaj atarsan, bu sefer kimseye dur demem seni kalabalık şekilde dinlenerek döveriz bu sefer" dedim. Polarımın fermuarını çekip arkamı dönüp yürümeye başladım.
Savaş (s)

(s)-bilader sırf şunu yapmanı izlemem için mi geldim ben?
(ben)-hayır benim için geldin.
(f)-birini dövdükten sonraki o yürüyüşü aynada mı çalışıyorsun lan?
(ben)-koşsamıydım