/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
  1. 1.
    +20 -1
    Her şey, Köyün cincisi, medyum babaannemin ölmeden önce bana verdiği, kara kaplı bilmediğim bir kitabı okumaya çalışmamla başladı.
    17/02/2001
    Annem beni doğururken ölmüştü. Bu süre içinde babam benim her şeyim olmuştu. Ufak ama huzurlu evimizde yaşıyorduk. Tam yemek esnasında biri babamı aradı, kötü bir haber olduğu her haliyle belliydi. Ne oldu der gibi bakıyordum babama, babaannemin hastalandığını söyledi. Durumu kötüymüş dedi. Annem olmadığından annem gibi olmuştu babaannem, garip davranışları olsa da, çok severdim. Hemen yola çıktık, eve vardığımızda dedem babaannemin başında bekliyordu. Sanırım ölüyordu, çok belliydi. içeriye çay koymaya gittim, mutfaktaki her şeyin yeri değişmişti. Kavanozu ararken rafların arkasındaki bir muska gözüme çarptı. Başıma sürekli dert açan merakım sayesinde korka korka elime alıp inceleledim. Kalın, siyah bir şeye sarılıydı, bıçak yardımıyla açtım. Açar açmaz anlatamayacağım kadar garip hissettim. Devam ettim, altındaki naylonu da açtıktan sonra yarısı silinmiş kötü kokan bir şeyle karşılaştım. içimden bir ses açma diyordu, dinlemem gerektiğini milyon kez tecrübe edinmeme rağmen yine dinlemedim. Açmaya başladıkça küçücük mutfağın dolduğunu hissediyordum. Kalabalıklaşıyordu.
    içeride ses seda yoktu, babamlar susmuştu ve sanki evde yıllardır kimse yaşamıyordu. Arkamı döndüğüm anda,
    Babaannem siyah bir çarşaf ve korkunç bir suratla bağırarak anlamadığım dilde bir şeyler söyledi. Kalbim göğüs kafesimi delecek gibiydi. Sonra sustu,
    Gözümü açtığımda arkamda babannem gibi görünen bir sürü varlıkla karşılaştım, bildiğim tüm duaları unutmuştum, gözlerime bakarak fısıldıyorlardı...
    ---
    Devamı gelecek rez alın ^^
    ···
   tümünü göster