Aradım polisi bende dedim mahalleye serseriler dadandı evlerin önünde mahalle girişlerinde bekleyip insanları rahatsız ediyorlar. insanlar korkularından evlerinden çıkmıyor dedim. 10 dk bekledim yok 15dk bekledim yok 20. dakikada polis ışıklarını gördüm ve rahatladım. Ben tekrar geldiğim yöne doğru gittim polis napıcak diye. Geldi gençler şikayet var insanları rahatsız ediyormuşsunuz dağılın uğraştırmayın beni dedi. Çocuklar abi birşey yapmıyoruz falan desede polis dağıl dedi amk gibe gibe dağılıcan. Ben eve yine arkadan giricektim bir baktım kapıdakiler duruyor. Ulan ben napıcam dedim annemlerde arıyor oyalıyorum. Neyse diğer arkadaşları telefon açınca bunlarda terkettiler orayı. Hemen girdim evime yattım yatağa bir mutluluk vardı içimde. Halbuki bu çocuklar intikam almadan durmaz bende ömür boyu saklanarak yaşayamazdım. Okuldaki elifli günlerime geri dönmüştüm batuhan eskisinden durgun gibi dursada olay ondanda çıktı. Hamiti orda dövmicektim aga. Okulda dokunulmazdım ama dışarda işler farklıydı tedirgindim her arkamdan geleni onlardan biri olarak yorumluyor tırsıyordum. Hamit batuhandan ötürü kıza birşey yapamazdı ama benim amıma korlardı. Bir gün çıktık okuldan. Çıkar çıkmaz 3 kişi takıldı. Tenha bir yere girmemi bekliyorlardı. Buralarda birşey yapsalar başlarına iş alırlar diyordum. O yüzden ana caddelerden yürümeye başladım kalabalık sokak gördümmü giriyordum ama evin sokağına illaki girecektim orda işimi bitirirlerdi. Muhakkak kurtulmam lazımdı biran önce. Bir sokak seçtim o sokaktan dönüp hayvan gibi kaçıcam onlar sokağın başına gelene kadarda saklanacak yada kaçacak biryerler daha bulurum diyordum. Adamlarda pis suratlı zebellah gibiler. Hapisten çıkam amca çocuklarına benziyorlar. Onları farkettiğimi anladılar ama sabırla bekliyorlar nasılda dönüp dolaşacağım yer ev. Ben sokağı seçip köşeyi döner dönmez yardırmaya başladım