hayir kusura bakma dediler peki deyip ciktim evden evde 8bekar kiz vardi belkide ondandi rahatsiz olmus olabilirlerdi ama cok sinirlenmistim hic beklemiyordum boyle bi cevabi onlari artik silmiştim artık teyzelerim yoktu benim. daha sonra bi parka çektim bigibleti oturdum derin dusuncelere daldım ne yapacaktim ben. Boyle olabilecegini hic hesaplamamistim pisman olmaya baslamistim ama bu duygu beni rahatsiz ediyordu babama ofkeliydim bi yanimdanda anneme uzuluyordum telefonu powerbanka taktim hemen acip kapayacaktim 28 cevapsiz cagiri vardi hepsi annemdi kim bilir nasil merak etmisti beni. Tekrardan mesajla iyi oldugumu bildirip kapattim telefonu oturdum agliyordum caresizdim. Kendimi boşlukta hissediyorum ne yapacaktım ben cildiriyordum guzelim hayatimi mahvetmistim ne vardi katlansaydim o sozlere aldiris etmeseydim keske dedim. Daha sonra bir cok kez soyledigi aklima geldi tekrardan ofkelenmistim ben haketmiyordum boyle davranilmasini... Aglayarak Allaha dua ettim dirseklerimi bacagima ellerimide basima koymustum caresizce bekliyordum keske bi mucize olsa diye saatler geciyordu zaman akip gidiyor ve umutlarimida pesinen surukluyordu tukenmistim burada olmeliydim diye dusunuyordum...