ama rüyaların sonunda uyanırız..
ben yarı kitlenmiş halde, onu tamamen çırılçıplak bırakmak adına son hamlemi tamamlamaya
uğraşırken, birden derin bir soluk veriş eşliğinde yüksek tonda fısıldadı.."tsigalko... dur..dur.."
beynim değil verilen komutlara göre hareket etmek, onları algılamayı bile zor becerebildiği için, ne
yapmama gerektiğini anlamamış şekilde, iyice afallayarak durakladım, elim hala donu asılıp
germekte..
"dur" dedi bu sefer sesli bir şekilde, elimdeki topluklarını kurtarıp bacaklarını yana devirdi, beni
yarıya kadar indirmiş külodunu sert bir hamleyle tekrar bacaklarına geçirdi, yatakta bir tam tur
dönüp, dizlerini kırarak ve o dizleri kollarıyla sarmalayarak yatağın başında oturur pozisyona
geldi..
ben mala bağlamış durumdayım, idiot gibi kalakaldım, bir elim hala önde, üstüme çimento
boşalmış gibi, heykelleşmiş duruyorum..
ayşen korkmuş gözlerle yüzüme baktı.."tsi.. tsigalko..yapamam ben.."
kaşlarım havaya kalkmış olmalı.. beynim tamamen boşalmış durumda, böyle bir şapşallaştım,
limon emdirilen bebekler gibi ambale bir halde bakınıyorum buna..
tekrar konuştu, kegib kegib.. arada derin nefesler alarak..
"yap... amam..ya..yapa... özür dilerim.. özür..dilerim.."
yatağa oturdum..
hala bir şey düşünemez haldeyim, hani böyle çok talihsiz bir haber alırsınız da, bütün duyularınız
kilitlenir, telefonunuz elinizden düşer, ağlamadan, itiraz etmeden, tepki vermeden, zombileşmiş
gibi bir köşeye geçer oturursunuz ya..aynen öyle oturdum yatağa yanlamasına.. odanın ortasına
doğru bakıyorum..
bir süre öyle sessiz geçti.. ayşen in hıçkırıklarıyla bölünen sessizlik dikkatimi dağıttı, ona doğru
döndüm..
yalandan gözyaşları beyler.. neredeyse yaş bile akmıyor..
"özür dilerim tsigalko.. yapamam yani..bu..bu kadar bile yapmadım... yapamam"
evet tecrübesiz olduğunu zaten fark etmiştim az çok, eminim ceren kadar bile sevişmişliği yoktu,
ee ulaşılmaz kız ya? yani, öyle herkesle sevişmez, öpüşmez bile..amk havasına sıçtıklarım..