sonra biraz kafaları da bulunca o muhabbetlerden çıkıp birbirimiz hakkında konuşmaya başladık,
evet, elif, minenin arkadaşı, 2-3 kere aynı masada bulunmuşuz felan ama, kızı pek tanımıyorum
doğrusu..
bu konuştu da konuştu.. anlattı..e bana da kafa dağıtacak muhabbet olsun.. dinledim..aklıma
malum hatıralar gelmesindi de ne konuşursak konuşalımdı..
o konuştu..ben konuştum..o içti..ben içtim... bir ara epey sardı muhabbet.. yanımda tolga, okan var
gibi hissettim resmen.. kızın ağzı iyi laf yapıyor..en dinlerken de harika dinliyor işte
biliyorsunuz.. hoşuma gitti konuşmak... ben bir-iki saate sallarım gider diye düşünürken, gecenin
bilmem kaçına kadar saatlerce muhabbet etmiştik hatunla...
nihayetinde çıktık bardan, hesabı ısrarla o ödedi..ben çağırdım bilmem ne dedi..iyi aq..
neyse, ben vedalaşalım gibisinden bir hareket yaptım, dönüp gidicem, (öküzlüğe bak öküzlüğe)
kız şaşırdı,
"a a, beni bırakmıcak mısın?"
sonradan aydım işe..lan saat gecenin 3 küsürü e hatun da yarım kafa... mallığa bak aq,
utanmasam tek yollayacağım.
"kusura bakma ya..ben.. biliyorsun işte.."
"tamam tamam.." dedi güldü..
"şurda duraktan bindireyim seni taksiye" dedim, sahil tarafını işaret ederek.. oralar dolu durak,
taksi zaten..bu,
"gerek yok ya taksiye filan, burdan en fazla 15 dakika benim ev, yürürüz.."
"ya ben kafan güzel diye bindireyim dedim?"
"ne güzeli bee (yüksek sesle gülerek.. güzel işte amk kimi kandırıyon)..bir o kadar daha içsem bir
şey olmaz bana.. yürürüz, demi?"
"e iyi tamam madem.."
yürümeye başladık, centilmen erkek olarak, gece boyu bana derdimi unutturan kızı evine
bırakmam gerekiyor. bu paytak paytak biraz gittikten sonra koluma girdi, hatta bildiğin koluma
yapıştı da diyebiliriz, ağırlığının %90 ı üzerimde,