Ne yapacağımı bilmiyordum, müdahale etmeye korkuyordum. Sonra aklıma hocanın verdiği dualar geldi alıp onları okumaya başladım. Harun ben okudukça daha fazla tepiniyor gibiydi.2. Duayı bitirmek üzereyken ayağa kalktı gözlerinin içi simsiyahtı. Bana bakıp enne-uy rezil dedi ve ben duayı bitirir bitirmez Harun yere yığıldı. Kaldırıp yatağa yatırdım. Başucuna oturdum, korkuyordum fakat en yakın arkadaşımdı o,onu öyle bırakamazdım sabaha kadar hiç uyumadım. Harun kalkınca başucunda beni gördü ve gülümseyerek
-Erkencisin bakıyorum dedi. Geceki olaylardan haberi yoktu. Bende bahsetmemeye karar verdim,onu korkutmak istemiyordum. Evet dedim ve kahvaltı hazırlamak için mutfağa gittim. Mutfağa gittiğimde o bıçak gözüme çarptı.O bıçağı gördüğüm günden beri abimin odasına hiç girmemiştim.O odada birşey olmalıydı. Elime bıçağı aldım ve geri dönüşü olmayan bir yola girdim...